บทที่2 เผชิญหน้ากับคนป่วยจอมแสบ 1/6

“แกจะยอมแพ้แบบนี้ไม่ได้หรอกนะโจ…คนที่ทำกับแกยัง ลอยนวลอยู่ข้างนอกนั่น แกไม่คิดจะเอาคืนมันเหรอไง?”

เบนกล่าวลอยๆ ผู้ต้องสงสัยคือเสี่ยกวง คู่แข่งทางธุรกิจ ไอ้ เฒ่านั่นไม่ใช่คนดีเท่าไร หากย้อนดูปูมหลัง กว่าจะมายืนอยู่ตรง จุดนี้ได้ มันเหยียบหัวคนมาเป็นร้อย… แล้วเขากับน้องก็ดันเข้ามา ขวางทางมันเสียอีก จึงมีความเป็นไปได้สูงว่า “เสี่ยกวง” นี่แหละ อยู่เบื้องหลังอุบัติเหตุของโจนาธาน

“ผมไม่ได้ยอมแพ้นะพี่ แต่ดูสิ มีอะไรดีขึ้นมั้ง…เหมือน เดิม…แม้แต่กระปลายเท้า ผมยังกระดิกไม่ได้

โจนาธานตอบเสียงแหบ…เขาทอดสายตามองขาลีบเล็ก

ของตัวเอง…ด้วยความเสียใจ

“แกก็ต้องพยายามไม่มีอะไรที่เราทำไม่ได้…ไม่ใช่เห รอ?”

เบน ให้กำลังใจ…แต่ก่อนที่เขาจะเดินออกไป เบนเปรย ลอยๆ

“ฉันหาพยาบาลคนใหม่มาให้แกแล้วล่ะ รับรองได้คนนี้… ทนถึกเหมือนควาย ต่อให้แกอาละวาดแค่ไหน…หล่อนก็คงไม่ สน”

แหงล่ะ… บิดาหล่อนเป็นหนี้เขาเรือนล้าน หากวันวาดถอดใจ หล่อนต้องมีเงินล้านมาคืนเขา นี่เป็นการจ้างงานที่คุ้มค่าที่สุด เขาอยากเห็นเหมือนกัน หล่อนจะสู้ได้แค่ไหน เพราะประเมินจาก ท่าทาง นับว่าหล่อนแกร่งพอตัว…แววตาหล่อนจัดจ้าและไม่ ย่อท้อ หล่อนคงทำงานนี้ได้อย่างดี ไม่เหมือนรายก่อนๆ ที่มา เพราะหวังผล หากโจนาธานถูกใจ หล่อนคงกลายเป็นนักตกทอง เมื่อโจนาธานคือบ่อทองดีๆ นี่เอง…

มุมปากรูปกระตุกยิ้มเหยียดเขาตะโกนก้องในใจ!! เขาไม่ต้องการให้ใครมาวุ่นวาย และมองเขาด้วยสายตาที่ แฝงความเวทนา

แต่โจนาธานเลือกที่จะนิ่ง…คนเหล่านั้นจะได้รู้ฤทธิ์เขา หากมายุ่มย่ามกับเขามากเกินไป…

โรงพยาบาลในตัวเมือง…แม่สาย…เชียงราย…

“วาดๆ วันนี้อยู่ต่อแทนพี่หน่อยสิ พี่มีธุระ

สายใจวิ่งกระหืดกระหอบตรงมาหาวันวาด หญิงสาวกำลัง เข็นรถจักยานยนต์คู่ใจออกมาจากช่องจอดรถพอดี

หญิงสาวยิ้มเชียวๆ “คงไม่ได้หรอกค่ะพี่สาย วาดต้องไป ทํางานอีกที่”

เธอตอบปฏิเสธ คงไม่สามารถทำแทนใครได้อีกนาน เมื่อมี งานที่ใหม่ ต้องทำประจำ จนกว่า 1คน คนนั้น จะมีอาการดีขึ้น

“งานอะไร? พี่ไม่เห็นในตารางงานเลย” สายใจซักต่อ ตารางงานของทุกคนเขียนไว้บนกระดาน เพื่อหากใครมีธุระร้อนจะได้หาคนว่างทำแทนได้

“งานใหม่นะพี่สาย วาดยังไม่รู้กำหนดแน่ๆ เลยยังไม่ได้ลง

หญิงสาวตอบตามจริง งานชิ้นนี้มีระยะเท่าไรเธอก็ยังเดาไม่ ออก จนกว่าจะได้เจอตัวคนป่วย

“ที่ไหนเหรอ พอบอกได้ไหม?”

“วาดไม่ได้ปิดค่ะ แต่วาดยังไม่รู้ ต้องไปคุยกับนายจ้างก่อน

คะ”

ข้อมูลทั้งหมด วัดวาดยังไม่รู้อย่างละเอียด จนกว่าจะได้ ตกลงกันจริงจัง

“เหรอ…อย่าบอกนะว่าครูสร้างหนี้ไว้อีก วาดเลยต้องรับมา เป็นธุระ”

สายใจเดา และหล่อนเดาถูกเสียด้วย

หญิงสาวยิ้มอ่อนๆ เธอไม่ได้ตอบรับ แต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธ

“ทนเอาแล้วกันวาด เห้อ!! ไม่น่าเชื่อนะว่าวาดจะต้องลำบาก ขนาดนี้ เมื่อก่อนนะ…ครูนะรวยโคตร!! อย่างว่าแหละ การพนัน ไม่เคยทำให้ใครรวย มีแต่ฉิบหายหากหลงใหลมัน

เป็นเรื่องที่คนมีสติรับรู้อยู่แก่ใจ…แต่ก็ไม่รู้ทำไม คนเราก็ยัง ลุ่มหลงอบายมุขกันเหลือเกิน อยากได้อยากมีกับการเสี่ยงโชค ที่ไม่รู้แน่ๆ ว่าจะได้หรือจะเสีย เท่าที่เห็นมีแต่ฉิบหายล่มจมตามๆ กัน
“วาดไปก่อนนะคะ…วาดต้องไปที่…

โรงแรมขนาดใหญ่ที่เจ้าของเป็นนักธุรกิจหนุ่ม หน้าฉากคือ สถานที่พักผ่อนหย่อนใจ แต่เบื้องหลังคือกาลิโนเต็มรูป แบบ…จริงอยู่มันสร้างงานให้กับคนพื้นที่ มีคนได้รับผลบุญจาก การทํางาน หลายครอบครัวมีรายได้จุนเจือ แต่มันก็สร้างความ ฉิบหายให้กับหลายครอบครัวเช่นกัน…รวมทั้งครอบครัว พิศิษ รุ่งเรืองของเธอด้วย

สายลมพัดโชยปะทะใบหน้า เมื่อรถจักยานยนต์วิ่งฉิวออก จากที่ ด้วยความเร็วชนิดหากมีคนวิ่งแซงก็ย่อมได้ เมื่อตัวเลขบน ไมล์ที่หน้าปัด ที่เลข40 วันวาดขับรถไม่เร็วนัก เธอกลัวอุบัติเหตุ เมื่อตอนนี้มีหลายคนหวังพึ่งพา เธอจึงจำเป็นต้องดูแลตัวเองเป็น อย่างดี